جراحی برای درمان دیابت؟
جراحی «متابولیک» برای درمان چاقی، این روزها، طرفداران پروپاقرص زیادی پیدا کرده و خیلی‌ها هستند که برای رهایی از این بیماری مزمن، سراغ جراح می‌روند. بخشی از این مسئله ناشی از تبلیغات نادرست ماهواره‌ای و اطلاع‌رسانی‌های ناکافی در سطح جامعه است که حواشی عجیب‌وغریبی را برای این روش جراحی رقم زده و البته بیماران را هم سردرگم کرده است.
جراحی متابولیک به اقدامات جراحی گفته می‌شود که روی یکی از سیستم‌های نرمال بدن انجام می‌شود و نتیجه آن، بهبودی بیماری خاص دیگری است. به‌عنوان مثال، جراحی در قسمتی از روده سالم بیمار انجام می‌شود و نتیجه آن، بهبودی اختلالات چربی است.
جراحی‌های چاقی مثال خوبی از جراحی‌های متابولیک هستند و به سه دسته تقسیم می‌شوند: در نوع اول، فقط حجم معده کاهش می‌یابد و بیمار نمی‌تواند غذایی با حجم بالا مصرف کند. انداختن حلقه دور معده و جراحی اسلیو (لوله‌ای کردن معده)، نمونه‌هایی از این جراحی‌ها هستند. در گروه دوم، فقط جذب کاهش پیدا می‌کند. بای‌پس روده که حجم زیادی از روده را از مسیر جذب حذف می‌کند، نمونه‌ای از این دسته است. در گروه سوم، هر دو مکانیزم فعال است؛ یعنی هم حجم غذای مصرفی کم می‌شود و هم حجم جذب کاهش پیدا می‌کند. نمونه این عمل، جراحی بای‌پس معده است. همه این جراحی‌ها نوعی جراحی متابولیک هستند؛ زیرا بعد از انجام این اعمال، علاوه‌بر اینکه بیمار لاغر می‌شود، خیلی از اختلالات متابولیک او مانند دیابت، اختلالات چربی خون، پرفشاری خون و کبد چرب نیز بهبود درخور توجهی پیدا می‌کنند.
اثرات متابولیک جراحی چاقی به‌قدری درخور توجه بود که در سال ۲۰۰۷، انجمن جراحی چاقی آمریکا (ASBS) و فدراسیون بین‌المللی جراحی چاقی، به انجمن جراحی چاقی و متابولیک آمریکا (ASMBS) و فدراسیون بین‌المللی جراحی چاقی و اختلالات متابولیک، تغییر نام پیدا کردند. برای درمان بیماری‌های متابولیک و چاقی، تعداد زیادی عمل جراحی شناخته‌شده هست که فقط بخشی از آن‌ها را جوامع علمی تأیید کرده‌اند و از میان این روش‌ها می‌توان به بای‌پس معده و اسلیو اشاره کرد.
