چطور از شل شدن پوست بعد از کاهش وزن پیشگیری کنیم؟

تا به حال چند بار رژیم گرفته اید و بعد از چند کیلو وزن کم کردن از دیدن صورت خودتان با پوست شل و افتاده جا خورده، تصمیم گرفته اید که دیگر سراغ کاهش وزن نروید؟ متاسفانه مشکل از جایی شروع می‌شود که بعضی‌ها سرخود رژیم می‌گیرند یا به درستی رژیمی را که برایشان تنظیم شده، رعایت نمی‌کنند. در نتیجه بعد از مدتی باید دنبال راه‌حلی برای پوست شل و افتاده‌شان باشند.

۱٫ شل شدن و چروک پوستی از عوارض کاهش وزن به‌ویژه کاهش وزن‌هایی است که در مدت زمان کوتاه و به‌سرعت اتفاق می‌افتند. انواع متفاوتی از سلول‌ها در لایه‌های مختلف پوست وجود دارد؛ سلول‌های قسمت بیرونی پوست به‌طور دائم در حال تخریب هستند؛ ولی با سلول‌های جدید در زیر پوست جایگزین می‌شوند. سلول‌های لایه داخلی و عمیق‌تر پوست به طور طبیعی دارای انعطاف بیشتری هستند. در زمان کاهش وزن لایه‌های انعطاف‌پذیر بیشترین آسیب را می‌بینند. چربی در این لایه‌ها در اثر کاهش وزن از بین رفته و انعطاف‌پذیری آنها به‌طور کامل حفظ نمی‌شود. از طرف دیگر فرصت کافی برای کشش به جهت انطباق وجود ندارد. به همین خاطر پوست بعد از رژیم‌های کاهش وزن شدید ظاهر شل و افتاده‌ای پیدا می‌کند. البته علاوه بر کاهش وزن عوامل دیگری هم در کاهش انطباق پوست موثر هستند که از بین آنها می‌توان به سوء تغذیه، سیگار، افزایش سن، قرار گرفتن در معرض نور خورشید به مدت طولانی و کم شدن آب بدن اشاره کرد.

۲٫ نکته مهم این است که با افزایش سن، پوست قابلیت ارتجاعی خود را از دست می‌دهد. به این دلیل بهتر است که در جوانی وزن خود را به اندازه مطلوب برسانید و از اضافه وزن رهایی یابید. در این صورت شانس بیشتری برای برگشت پوست به حالت اولیه خواهید داشت.

۳٫ پرهیز از گرفتن رژیم‌های یو یو یا به عبارتی کاهش وزن و افزایش وزن مکرر، در پیشگیری ازشل شدن پوست موثر است.

۴٫ از آنجایی که فرآیند سفت شدن پوست آهسته و کند است، به همین دلیل پروسه کاهش وزن نیز باید تدریجی باشد. در واقع کاهش وزن صحیح زمانی رخ می‌دهد که تغییرات اساسی در سبک زندگی و الگوی غذایی روزانه شما ایجاد کند. البته اعمال این تغییرات زمان‌بر است ولی از افتادن در دام رژیم‌های یو یو جلوگیری می‌کند و احتمال شل و افتاده شدن پوست بدن شما را نیز کاهش می‌دهد. بنابراین توصیه می‌شود که از رژیم‌های غذایی سختگیرانه و در محدوده زمانی کوتاه دوری کنید و بر کاهش وزن حداکثر یک کیلویی در هفته تمرکز داشته باشید.

۵٫ توصیه می‌شود که حین اجرای رژیم غذایی، یک برنامه ورزشی را نیز دنبال کنید. ورزش ضمن اینکه به شما کمک می‌کند تا سریع‌تر وزن کم کنید، باعث می‌شود پوستتان هم ظاهر بهتری پیدا کند. ورزش‌های هوازی مانند دویدن، شنا، دوچرخه‌سواری و استفاده از وزنه‌های سبک نیز می‌تواند از شل شدن پوست بعد از کاهش وزن جلوگیری کند. عضله‌سازی با ورزش‌های قدرتی در نقاطی مثل شکم و بازو باعث شکل‌گیری عضله شده، از شلی پوست پیشگیری می‌کند.

۶٫ هیدراته بودن پوست از نشانه‌های سالم بودن این ارگان مهم است؛ بنابراین بهتر است همیشه یک بطری آب همراه خود داشته باشید. حداقل دو لیتر آب در روز بنوشید و همچنین از نوشیدنی‌های ناسالم پرهیز کنید. نوشیدنی‌هایی مانند قهوه، چای و نوشابه‌های کولا به دلیل داشتن کافئین باعث افزایش دفع ادرار و متعاقب آن از دست رفتن مقدار بیشتری از آب بدن می‌شوند. در ضمن به‌طور روزانه از کرم‌های مرطوب‌کننده استفاده کرده، فراموش نکنید که خواب کافی نیز بسیار اثربخش است.

۷٫ الاستین و کلاژن دو ماده اساسیی هستند که در انعطاف‌پذیری پوست موثرند. رژیم غذایی مناسب با میزان پروتئین کافی در حفظ قابلیت ارتجاعی پوست نقش مهمی دارد. کلاژن از فراوانترین پروتئین‌های بدن است. اگر پروتئین موجود در برنامه غذایی روزانه کافی نباشد، کلاژن تخریب می‌شود و پوست ظاهری شل و چروک پیدا می‌کند. یک رژیم غذایی مناسب با منابع پروتئینیی همچون پنیر، شیر، حبوبات، آجیل و ماهی که دارای کلاژن و الاستین هستند در حفظ و نگهداری سلامت پوست موثرند.

۸٫ از مصرف آنتی‌اکسیدان‌ها و انواع ویتامین‌ها برای حفظ ظاهر پوست غافل نشوید. رژیم غذایی اصولی و علمی حاوی انواع مختلف سبزیجات و میوه ها می تواند این ریز مغذی های مهم را برای شما فراهم نماید. در صورت نیاز به مکمل در دوره کاهش وزن با نظارت پزشک خود از مکمل مولتی ویتامین و مینرال استفاده کنید تا همه مواد مغذی به اندازه کافی به بدنتان برسد. ویتامین‌های E، A، K، C و ویتامین‌های گروه B از جمله مواد مغذی مهم در سلامت پوست هستند.

۹٫ مصرف جوانه‌ها به حفظ و سلامت پوست طی کاهش وزن کمک موثری می‌کند. در پروسه جوانه زدن میزان ویتامین‌ها و پروتئین‌ها افزایش می‌یابد وکربوهیدرات و انرژی موجود در آن کم می‌شود. همچنین در روند جوانه زدن درون دانه‌ها تغییرات زیادی شکل می‌گیرد که بسیار مفید است و سبب غنی‌تر شدن مواد مغذی موجود در آنها می‌شود. جوانه دانه‌ها دارای مواد مغذیی از قبیل ویتامین‌های B6،B12، ویتامین C، ویتامین E و ماده معدنی سلنیوم است. سلنیوم یک آنتی‌اکسیدان بسیار مهم است که نقش مهمی در پیشگیری از سرطان دارد. همچنین منیزیم موجود در جوانه‌ها نیز به کارکرد صحیح عضلات کمک می‌کند.